Op woensdag 11 december 2019 is Valère, een trouw Lets-lid overleden. Een week later was er een afscheidsdienst waar verschillende Lets-leden op aanwezig waren. Tijdens deze dienst heeft Agnes volgend afscheidswoordje uitgesproken:
Beste mensen, hier staan we dan als letsgroep van Aalter, verslagen, geraakt…
Het moet nog wennen, zonder onze Valère.
Valère, de letsgroep had voor jou een grote betekenis. Het was niet zomaar een groep waar je lid van was. Het waren mensen waarmee je verbinding had, en dat had je nodig. Het werd een vaste waarde in je leven.
Je miste bijna geen enkele letsbabbel, want je was er steeds graag bij. Je wist bijna iedereen van de groep wonen, gewoon omdat je bijna voor iedereen wel eens een klus had gedaan. Niets was je teveel, je bleef geduldig zoeken tot je het probleem had opgelost, tot je het juiste vijsje had gevonden.
Nee, het woord “opgeven” stond niet in je woordenboek. Op jouw leeftijd ontzag je je zelfs niet om nog acrobatische toeren uit te halen: op je buik liggen onder een kast, of op je rug onder een lavabo, of op een ladder. In de lente sleurde je nog met zware houtblokken, in weer en wind.
Maar los van alle klussen, was je ook steeds bereid voor een babbel. Je luisterde zonder te oordelen!
Iedereen heeft wel herinneringen aan dingen die zo typisch en eigen waren aan jou, zoals de kleine briefjes waarop je schreef, het hout dat je zo precies zaagde en stapelde, je kleine gsm waarin je alles stopte wat je niet mocht vergeten, (zelfs op het einde wanneer je een blok in de kachel moest steken)
Valère, de letsgroep zal je missen, we zullen nog veel over jou praten.
En, zoals jij vaak je petje afdeed om iemand te groeten, nemen wij nu ook onze pet af voor jou en zeggen je heel gemeend: “Dankjewel Valère voor wie je was!”
’t Ga je goed aan gene zijde.
LETS Aalter 